Seyahatlere çıkmadan önce öyle uzun uzun hazırlık yapmam. Ablam böyle durumlarda " Sen iki çocukla herkesten önce hazırlanıyorsun" der. Gerçekten de herkesten önce herşeyi tamam şekilde hazır olurum. Sanırım benim çok fazla ayrıntı ile ilgilenmemem yanıma ancak yetecek kadar eşya alıp, mümkün olan en hafif bagajla hareket etmek istemmeden kaynaklanıyor. geçen yıllarda kemal'le New York'a gittiğimizde arkadaşım Şerife sadece sırt çantası ile geldiğime inanamamıştı. Altı üstü 6 gün kaldım 2 kot 3 tişört 1 hırka yetti de arttı bile...
Bu sefer de Portland a gelirken sadece burada bulamayacaklarımı getirdim... Esasında evden, işten, ofisten uzaklaşınca bana bir rehavet çöker. Gündelik rutinlerin hemen hiç birini yapmam. Sanki hayat başka türlü akar. Çocuklar da bana uydu burada hayat oldukça rahat sanki...
Ama geçen gün Nehir " Anne sen sürekli aynı şeyleri giyiyorsun... değiştir artık!" dedi. Ben zaten Nehir kadar "süslü" değilim. Bu da ayrı bir şikayet konusu ama fotograflara baktım ki Nehir haklı ben iyice dağılmışım ve gerçekten de hep aynı şort aynı tişört.
Dün "hadi" dedim "Nehir bugün sen seç ne giyeyim "
İşte seçtikleri (çocuk ne yapsın seçenek kısıtlı ancak ona göre en "fancy" bunlardı)
10 yaş civarında oğlu olan anneler bilir. Oğulları bu yaşa kadar annelere dünyanın en güzel kadını olduklarını hissettirir. (10 yaştan sonra artık yavaş yavaş onlar da annelerinin dünyanın en güzel kadını olmadığını farketmeye başlarlar:)
Tan benim güneşgözlüğü merakımı anlamsız buluyor, onun için varsa yoksa arabalar, araba modelleri
Beni yeni güneş gözlüğümle çekti ve bana
"Anne bu 'new sunglasses' ile 2012 model Lexus gibi oldun" dedi
Lexus????
Yarış arabasıymış:)
:))Cok yasayin. Bizim Tanalp'te ufakken bizi makyajli -ki cok nadirdir bilirsin- gordugunde " cok guzel uzayli gibi olmussun " derdi. Ayni kafa sanirim.
YanıtlaSil