Ama bütün kaygılar boşunaymış.
İlkgün okul otobüsü daha önce gelen mektupda bildirildiği gibi Quatama Village (oturduğumuz sitenin adı) durağından saat 07:26 da çocukları aldı. Ve gittiler.Fotoğraflarda kaygılı, heyecanlı gibi çıkmışlar, belki de öyleydiler biraz ama bizimkiler ne otobüse binmeyiz dediler, ne siz de gelin dediler, ne okulada ne yapacağız dediler... binip gittiler.
Ama tabi biz yine bizliğimizi yaptık. Atladık arabaya okul otobüsünden önce vardık okula.
Biraz sonra otobüs geldi. Tan uçtu gitti " Ben ana kuzusu değilim sınıfımı bulurum" dedi. Ben Nehir i alıp Ms Cole'ün sınıfının yolunu tuttum. Neyse ki okulun ilk günü çocuğuyla olmak isteyen tek anne baba biz değildik. Hemen her çocuğun anne babası gelmişti. Nehir öğretmeni ile bir kez daha tanıştı, araç gerecini sırasına yerleştirdi. Girişte çocuklara hitaben,
-Hoşgeldin
-Çantanı üzerinde adın yazılı kutuya bırak ve üzerinde adın yazılı sandalyeye otur.
-Anne babanla "görüşürüz" diyerek vedalaş
yazılı bir tahta vardı;
Nehir sınıfta, sınıf arkadaşları ile
Nehir, bu tahtada ne yazdığını sordu okuyunca da "Hadi anne hoşçakal, görüşürüz" dedi.
Biz de çıktık. Tan ın sınıfına zaten hiç gidemedik:) Sadece kapıdan fotograf çekmiş Kemal..
Sonra heryer birden sessizliğe büründü.
Ve birden bire ortalıkta bizden başka kimse de kalmadı. Ne yapacağımızı bilemedik. Sonra "Böyle ortada durmakla olmaz en iyisi arabaya gidelim, öğlen saatine kadar bekleyelim." diye düşünürken görünürdeki tek çalışan önbüro elemanına sorduk. O da bize "Aileleri öğlen yemeği saati dışında pek okulda görmek istemeyiz, öğlen gelip çocuğunuzla yemek yiyebilirsiniz, geldiğinizde ziyaretçi kartı alıp giriş çıkışınızı kaydetmeniz gerekiyor" dedi. Bu durumda okulun etrafında da bizden başka kimse kalmadığı için evin yolunu tuttuk.
Saat öğleden sonra 2:37 Tan Nehir ve İhpoo okuldan geldiler:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için çok teşekkür edrim